تقریبا در همه کلاس هایم وقتی از کارآموزها می پرسم "کدوم هاتون سر کار استرس دارین؟"، همه منکر می شوند اما بعد از شنیدن توضیحاتم، کم کم گاردشان را باز می کنند و قبول می کنند که زندگی و کارشان در یک حباب پر از استرس می گذرد.
حالا یک سوال مهم می پرسم:
آیا انکار آنها به این خاطر است که استرس خود را پنهان کنند؟
پاسخ منفیست.
البته استثنا هم وجود دارد اما در اکثر اشخاص می توانم بگویم، آنها واقعا از استرسی که در وجودشان نهادینه شده بی خبرند.
در حقیقت یکی از بزرگترین مشکلات انسان مدرن این است که چون در معرض دریایی از احساسات مختلف قرار گرفته، حالا دیگر حتی قادر به شناسایی احساسات خود نیز نیست.
اگر کمی زندگی خود را بازبینی کنید متوجه حرف من خواهید شد.
اکثر ما اولین کاری که بعد از بیدار شدن می کنیم، چک کردن گوشی هایمان است.
نوتیفیکیشن های شبکه های اجتماعی و دیگر رسانه هایی که در گوشی ما نصب هستند، اولین خوراک ذهنی ما، در ابتدای بیدار شدن هستند.
آنها چه می گویند؟ اخبار متفاوت، شایعات، حوادث و ... و همه اینها در همان ابتدای روز، باعث آشفتگی ذهنی خواهند بود.
شاید بگویی اینها روی من تاثیری ندارند ولی اشتباه می کنی. تو در حقیقت به این آشفتگی ذهنی عادت کرده ای.
یک بیمار روانی هیچ وقت رفتار هیستریک خود را آزاردهنده نمی داند چون به آن رفتار عادت دارد و در مورد ما نیز همینگونه است، فقط کمی ملایم تر!
از گوشی که رها شویم حالا نوبت واقعیت هاییست که در زندگی تقریبا همه ما وجود دارد.
گرانی، هزینه های زندگی، پرداخت اقساط و فیش های خدماتی و خیلی مشکلات دیگر که در جامعه ما وجود دارد و در مورد همکاران عزیز من این سوال بزرگ که آیا کارمزد این ماه، مخارجم را پوشش می دهد؟
نه! هنوز تمام نشده. حالا تازه شروع کار است و کجا بروم و به که بیمه بفروشم و رفتارهای منفی و گاه حتی تحقیرآمیز مخاطبان و "نه" های متعدد و حتی رفتارهای نیروهای ستادی و اینها که شد یک جهنم واقعی!
واقعا باید دیوانه باشیم که چنین شغلی را انتخاب کرده ایم! قبول نداری؟
دقت کن! همه اینها که گفتم، هم واقعیت است و هم واقعیت نیست.
در حقیقت آنچه که خواندی روزیست که تو می سازی و معمار آن فقط و فقط تو هستی، پس می توانی آن را عوض کنی، اما چگونه؟
یک روز 24 ساعت است که هشت ساعت آن را خواب هستیم و می ماند 16 ساعت که بخشی از آن را زندگی می کنیم و بخش دیگرش، در محیط کار می گذرد. من ابتدا به ساعت های کاری می پردازم.
حالا به این چند سوال پاسخ بده:
خیلی از همکارانم نمی توانند به این سوال، پاسخ درستی دهند چون هر زمان که دلشان بخواهد سر کار می روند و هر وقت که بی میل باشند نمی روند. به همین راحتی!
پس اولین مشکل، بی برنامگی ماست و بد نیست این نکته را هم اضافه کنم که خود بی برنامگی، استرس زاست، چون ذهن ما برای اشتغال، تعریف مشخصی دارد و اگر طبق آن برنامه عمل نکنیم، در ذهن ما امنیت مالی و شغلی ایجاد نشده و همین امر باعث نگرانی های متعدد و استرس های زیادی خواهد شد.
یک کارمند هر روز صبح می داند که چه کارهایی را باید انجام دهد. در حقیقت شرح وظایف خود را می داند و به محض ورود به محل کار می داند از کجا باید شروع کند و این برنامه ریزی کاری، توسط سیستم برایش ایجاد شده اما آیا تو نیز هر روز می دانی که چه کارهایی را باید انجام دهی؟
برای من حتی تصورش هم سخت است که صبح به نیت کار بیرون بیایم و اما ندانم از کجا شروع کنم. کجا بروم؟ یک شرکت یا یک فروشگاه یا همینطور بی هدف بروم تا ببینم چه می شود!
این شبیه یک کابوس است اما متاسفانه هستند همکارانی که به این سبک، روز کاری خود را آغاز می کنند.
احتمالا این سوال برای تو هم عجیب است. خیلی از کارآموزهای من در جواب این سوال، فقط با تعجب نگاهم کردند.
مگر شغل ما مشاوره و فروش بیمه نیست؟
اجازه بده یک سوال دیگر بپرسم.
شغل یک وکیل چیست؟
وکالت!
اما آیا یک وکیل، در تمام ساعت های کاری خود در حال وکالت است؟
مطالعه، تحقیق، به روزرسانی اطلاعات علمی و حقوقی، بازاریابی و تبلیغات برای جذب موکل و ...
حالا جوابم را بده. در ساعت هایی که مشغول به کار هستی جز مشاوره و فروش چه کارهایی انجام می دهی؟
شاید هم باید اینطور می پرسیدم که برای حفظ و ارتقاء شغلت چه کارهایی را انجام می دهی؟
البته که این دو سوال می توانند با دو هدف مجزا پرسیده شوند و دقیقا منظور من هم همین بود ولی هر دو هدف تقریبا به یک نتیجه می رسند و آن حفظ و ارتقاء شغل توست.
همکار عزیزم، شغل ما به گونه ای طراحی شده که خود ما باید ساعت های کاری، برنامه ریزی شغلی و هدفگذاری های زمانی را انجام دهیم و به همین دلیل است که این شغل، یک شغل خاص است.
اینکه در روز چند ساعت کار کنی را خودت تعیین می کنی و البته که میزان درآمدت هم باز به خودت بستگی دارد، ولی اگر قصد داری جزو کسانی باشی که در این شغل به درآمدهای بالا رسیدند باید از شغلت لذت ببری و این با استرس محقق نخواهد شد.
اگر تازه شروع کرده ای که چه بهتر اما اگر مدتیست که در این شغلی و اما از آنچه تا امروز بر تو گذشته ناراضی هستی، پیشنهاد می کنم که یک آغاز جدید را تجربه کن.
مهم نیست چقدر گذشته، مهم این است که تو دیده ای، هستند همکارانی که در این شغل موفقند و در اوج و اگر دیگران توانسته اند پس تو هم می توانی.
برگرد و اینبار با کمک و بهره مندی از تجربه کسانی که این راه را با موفقیت رفته اند، شروع کن. (ادامه دارد)
دوره تخصصی آموزش "قدم اول" برای توست تا با یک شروع دوباره اما اصولی این بار مطمئن پیش بروی.
برای دیدن همه مطالب آموزشی "نکته ها" روی لینک زیر کلیک کن:
دوست عزیز؛ پاسخگوی سوالات شما از طریق ایتا هستم !